Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Jacobaea vulgaris & Cuscuta planiflora

fotò
fotò
Erbo-de-sant-Jaume

Jacobaea vulgaris

Asteraceae Compositae

Autre noum : Erbo-de-sant-Jaques.

Nom en français : Séneçon jacobée.

Descripcioun :
Planto pulèu grando que trachis, au nostre, dins li prado de basso mountagno. Fai uno enflourejado en pinceloun. Coumpara emé lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto forço coumun e qu'a de bratèio escartado, o emé l'erbo-de-sant-Jaume-bastardo que rèsto en plano e flouris mai tardié.

Usanço :
L'erbo-de-sant-Jaume es uno planto empouisounanto que caup d'alcalouïdo pirolizidinico proun marrit pèr lou fege. En generau li bèsti l'esbrouton pas que recounèisson soun óudour. Lou dangié èi pulèu dins lou fen qu'aqui perd soun óudour, mai pas lis alcalouïdo. Lou mai estounant èi qu'èro utilisa pèr sougna li mau d'estoumac di chivau (sant-Jaume).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 25 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Basso mountagno - Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Jacobaea vulgaris Gaertn., 1791 (= Senecio jacobaea L., 1755 )

fotò
fotò
Péu-de-lin(-di-flour-plano)

Cuscuta planiflora

Convolvulaceae

Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Rasco, Barbo-de-mouine, Cuscuto.

Nom en français : Cuscute à fleur plane.

Descripcioun :
Lou péu-de-lin-di-flour-plano douno d'èr à Cuscuta epithymum, pamens li flour soun blanco e pu pichoto. Es uno planto coumuno en basso Prouvènço au contro de sa cousino que mounto mai. Se n'en destrìo subretout que li sepalo an de lobe redoun e pas pounchu. Bessai que s'agirié de la memo meno qu'eisisto de bastard.

Usanço :
Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo dins lou coumèrci. Tant se poudrié que siegue parié pèr li nostre.

Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae


Ordre : Solanales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 6 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Tepiero seco - Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurimediterrano
Ref. sc. : Cuscuta planiflora Ten., 1829

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
CC
R
CC
CC
C
R
ges

Jacobaea vulgaris & Cuscuta planiflora

RR
RRR
RR
R
RR
R
RR
R

Coumpara Erbo-de-sant-Jaume emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péu-de-lin(-di-flour-plano) emé uno autro planto

fotò